Co to jest pranie brudnych pieniędzy?
Co to jest pranie brudnych pieniędzy?
Celem dużej liczby czynów przestępczych jest wygenerowanie zysku na potrzeby osoby lub grupy, która dokonuje takich czynów. Pranie brudnych pieniędzy polega na przetwarzaniu dochodów z działalności przestępczej w celu ukrycia ich nielegalnego pochodzenia. Ciągłe przeciwdziałanie procederowi prania pieniędzy to proces o krytycznym znaczeniu.
Nielegalna sprzedaż broni, przemyt oraz działalność zorganizowanej grupy przestępczej, w tym na przykład handel narkotykami i sutenerstwo, mogą generować ogromne dochody. Defraudacja, wykorzystywanie informacji poufnych w obrocie papierami wartościowymi, łapownictwo i oszustwa komputerowe mogą również przynosić duże zyski i rodzić zachętę do „legalizacji” nieuczciwych zysków poprzez pranie brudnych pieniędzy.
W przypadku gdy działalność przestępcza przynosi znaczne zyski, zaangażowana w nią osoba lub grupa musi znaleźć sposób na kontrolowanie funduszy bez zwracania na siebie uwagi. Przestępcy czynią to poprzez ukrywanie źródeł dochodu, zmianę jego formy lub przenoszenie funduszy w miejsce, w którym istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że przyciągną one uwagę.
Podczas szczytu G-7 w Paryżu w 1989 roku, w odpowiedzi na rosnące zaniepokojenie zagadnieniem prania brudnych pieniędzy, powołano Grupę Specjalną ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (ang. Financial Action Task Force — FATF) w celu opracowania skoordynowanej, międzynarodowej metody reagowania na tego typu przestępstwa. Jednym z pierwszych zadań FATF było przygotowanie 40 zaleceń, które określają środki, jakie rządy krajowe powinny podjąć w celu wdrożenia skutecznych programów przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy.
Co to jest przeciwdziałanie praniu pieniędzy (ang. AML)?
Termin „przeciwdziałanie praniu pieniędzy” odnosi się w szczególności do wszystkich zbiorów zasad i aktów prawnych, które zmuszają instytucje finansowe do aktywnego monitorowania swoich klientów w celu zapobiegania korupcji i praniu brudnych pieniędzy.
Procedury i zbiory zasad dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy są koordynowane przez organy krajowe (np. NCA, Narodową Agencję ds. Przestępczości w Wielkiej Brytanii) i organizacje międzynarodowe (np. FATF i Biuro Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości). Wszystkie z nich nieustannie opracowują ambitne działania na rzecz przeciwdziałania praniu pieniędzy.
Rozporządzenie w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy oparte na 5. Dyrektywie w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy: 19 czerwca 2018 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowano 5. Dyrektywę w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy (Dyrektywa (UE) nr 2018/843), która zmieniła 4. Dyrektywę w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy. Państwa członkowskie miały obowiązek dokonać transpozycji tej dyrektywy do dnia 10 stycznia 2020 r.
Zmiany te zapewniły znaczną poprawę i lepsze przygotowanie UE do zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego w celu prania pieniędzy i finansowania działalności terrorystycznej.
Zmiany te zostały wprowadzone, aby:
- zwiększyć przejrzystość poprzez utworzenie publicznie dostępnych rejestrów spółek, trustów i innych tworów prawnych;
- zwiększyć uprawnienia unijnych jednostek analityki finansowej i zapewnić im szeroki dostęp do informacji w celu realizacji ich zadań;
- ograniczyć anonimowość związaną z dostawcami wirtualnych walut i portfeli, a także kart przedpłaconych;
- rozszerzyć kryteria oceny wysokiego ryzyka w przypadku państw trzecich oraz poprawić zabezpieczenia transakcji finansowych zawieranych z takimi państwami;
- ustanowić centralne rejestry kont bankowych lub systemy wyszukiwania we wszystkich państwach członkowskich;
- poprawić współpracę i przepływ informacji między poszczególnymi organami nadzorującymi zwalczanie prania pieniędzy, a także między nimi a organami nadzoru ostrożnościowego i Europejskim Bankiem Centralnym.